вода

-ы, αιτ. воду, πλθ. воды, δοτ. водам, κ. водам, οργν. водами, κ. водами, προθτ. о водах κ. о водах θ.

1. νερό, ύδωρ•

дождевая вода βρόχινο νερό•

морская вода θαλασσινό νερό•

колодезная вода πηγαδίσιο νερό•

речная ποταμίσιο νερό•

проточная вода τρεχούμενο νερό•

стоячая вода στάσιμο νερό•

родниковая -νερό της βρύσης, πηγαίο νερό•

питьевая вода πόσιμο νερό•

минеральная вода μεταλλικό νερό•

пресная вода γλυκό νερό (λιμνών, ποταμών)•

грунтовая вода το νερό του υπεδάφους•

жесткая вода γλι-φό νερό•

мягкая вода ελαφρό νερό.

2. πλθ. -ы τα νερά , τα ύδατα•

государственные -ы κρατικά ύδατα (θάλασσες, ποτάμια, λίμνες)•

территориальные -ы τα χωρικά ύδατα.

εκφρ.

желтая вода – γλαύκωμα (πάθηση των ματιών)•

седьмая ή десятая вода на киселе – οι πολύ μακρινοί συγγενείς•

темная вода – τύφλωση (από ατροφία του οπτικού νεύρου)•

холодной -ой окатить ή облить – ψυχρολούζω, κάνω ψυχρολουσία κάποιον (κατευνάζω τον ενθουσιασμό, διαψεύδω τις ελπίδες, αποθαρρύνω κ.τ.τ.)• чистой ή чистейшей -ы καθαρότερος κι απ’το νερό, λάδι, γνησιότατος, πραγματικότατος•

лить -у на чью мельницу – χύνω νερό στο μύλο κάποιου (βοηθώ στο έργο κάποιου)•

толочь -у (в ступе) ή носить решетом -у – κουβαλώ νερό με το καλάθι (ματαιοπονώ)•

-ы не замутит – δεν πατά ούτε μυρμήγκι (άκακος, ήσυχος , πράος, ταπεινός)•

тише -ы, ниже травы – πάρα πολύ ήσυχος, φρονιμότατος, αγαθότατος, ταπεινότατος•

много ή немало, столько – κ.τ.τ. -ы утекло πέρασε πολύς καιρός, χρόνια και ζαμάνια•

набрать -ы в рот – καταπίνω τη γλώσσα μου, σιγώ, σωπαίνω, το βουλώνω, βουβαίνομαι•

выйти сухим из -ы – (αν και ένοχος) βγαίνω καθαρός (αθώος), вывести на чистую ή на свежую -у βγάζω στα φόρα, ξεσκεπάζω (σκοτεινές υποθέσεις)•

как (будто, словно) в -у глядел ή смотрел – σα να το ήξερε (το διέβλεψε με ακρίβεια).